niedziela, 5 maja 2013

zbutwiały ślad umysłu

W jednym z ostatnich "Dzienników Bobera" znalazłem wczoraj taki fragment (zapis oryginalny):
"... oto co pozostawiam po sobie. Kroczę śladami po sobie samym... i już tak głębokimi, że ciężko poderwać stopy od przeszłości, by suchą nogę postawić w teraźniejszość."
Totalnie odjechana sekwencja. Czy już wtedy umierał?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz